In de serie portretten die niet graag gezien worden; de treurende man. Groot verdriet tekent het gezicht, inclusief ontwijkende en doelloze blik. Het boeiende is dat je zelf ook in die stemming komt, wat een normale reactie is. Het is de werking van de spiegelneuronen die een belangrijke rol spelen in sociaal contact. Bij een beeld zou je verwachten dat je deze spiegeling langs je heen kunt laten gaan. Dat die spiegelneuronen ook bij een beeld hun werk doen geeft mij veel plezier bij het maken. Vergelijkbaar met het plezier om een goed toneelspeler die prachtig drama vertolkt. Een uitdaging voor de toeschouwer: Ervaar hoe sterk je reageert en de emotie jou beheerst en probeer er dan overheen te stappen. Zie dat het verdriet op zijn gezicht gebeiteld is.Dit lijkt niet van voorbijgaande aard. Altijd stempelt hij het verdriet opnieuw voor zich uit.
