Met ‘Baadsters’ heb ik voor het eerst een beeldengroep gemaakt die hoort bij een fontein of waterpartij. Voor deze groep heb ik me laten inspireren door het plezier van de onderdompeling in het water, zoals dat kan ontstaan als je met meerdere mensen bent. De herhaling zorgt voor een ritme, het ritme is verschillend, afhankelijk van de hoek waaruit je kijkt. En ook de interactie van de beelden verandert mee.

Ik ben van plan om dit thema de komende jaren verder te ontwikkelen. Deze laat me zien dat ik nog van alles te ontdekken heb.

Lacherig wordt de eerste leesbril in gebruik genomen. Tevens een eerste teken van lichamelijk verval. Al voordat ik zelf voor de bijl ging had ik dit beeld gemaakt. Mijn model, een collega, stelde met zijn gehele gelaat zijn bril met varifocus glazen scherp. Bij het maken trof me dit maar ook de overeenkomst met de vrouw uit de trappenscène van filmklassieker Pantserkruiser Potemkin, een verontwaardiging over het verderf wat gezaaid wordt door militairen tegen burgers, en waar ze zelf ook niet aan ontkomt. Telkens als ik dit beeld tegenkom grimlach ik en pluk ik de dag.