Mijn stempelstijl is een brute manier van werken. Elke stempel moet met gepast geweld in de klei geperst worden maar vervormd zo ook de voorgaande afdrukken. Waarna de houding moet worden gecorrigeerd naar waar het theatrale moment om vraagt De betekenis van het beeld beweegt hierin mee en zo trekt een prachtig theater aan me voorbij. Soms scheer je langs beelden die je heel graag zou willen hebben maar uiteindelijk niet kunt krijgen, zoals deze serie. En andersom, weet je niet wat je zocht en staat het al voor je. Zoals Karel Appel het ooit zei: “je hoeft het alleen maar ‘af’ te kijken”. Yes.
Ik heb vele krantenfoto’s gespaard van de mens die ergens in zijn leven druk mee bezig is. Het onderwerp ‘extase’ is daarbij vaak voorbij gekomen maar nog niet zoals hier. Vervoering houdt de mens nogal bezig, waarom eigenlijk? Hoort het bij de ‘uitrusting’ van de voortplanting? En maakt dat ons bijvoorbeeld ook ontvankelijk voor drugs? Loskomen van jezelf om zo met de goden te communiceren. Geeft dit zin aan het leven? Dit zijn wat van die zaken die me bezighouden als ik in mijn studio de knipsels doorneem en de mens observeer.
Dagelijks gaan we gebukt onder de zwaartekracht maar soms lijk je eraan te kunnen ontsnappen, zoals hier, bij dit beeld. Hoe dat zit weet ik niet, het is een herkenning van een onbekommerd moment. Je zit niet in het keurslijf van je eigen verhaal of een dwingende omgeving. Je komt als nieuw bovendrijven en kan weer vrij ademen. De weg ligt aan je voeten. Goed om te weten als de zwaartekracht weer eens langskomt.
Dit beeld maken was zwaar, het lukte me niet om dat wat ik zag in het beeld naar buiten te halen. Maar gaf ik het op, dan kwam een nieuwe betekenis binnen het beeld zich presenteren alsof het wilde zeggen dat ik niet moest wanhopen. Zo gaat het ook met de vrouwen in mijn leven…Wellicht was het daarom een voor mij noodzakelijk proces toen ik een serie vrouwenportretten wilde maken.
Diverse mensen zijn van mening dat een portret van een vrouw altijd alleen maar lief wordt. Hier is veel voor te zeggen, zeker als je de geschiedenis van de beeldhouwkunst bekijkt. Daarom voor mij juist een reden om dat radicaal te ontkennen en de vrouw open te benaderen. En zien dat achter het gevoel van falen een nieuwe betekenis schuilt.
“Love must be the masterplan”. Een soundbite uit een lied van Prince die voor mij een basisregel voor het leven is Ik maakte een stempel-mal van een appel om mee te experimenteren, niet bewust op zoek naar het verhaal van de zondeval. Uiteindelijk kwam dit beeld tevoorschijn, een moderne Eva wellicht, die zelf haar tanden in de appel zet. Weg met dat patriarchaat. Of ze hapt gewoon in een vrucht.