Murw gebeukte kop die nog meer klappen wil. Een wens uitgeput te zijn om maar niet te hoeven denken. Maar ook een manier om de wereld te bevragen, wakker te worden en naar de kern te leren kijken en niet naar de afleiding daaromheen. Het verschil hiertussen zie je niet. Je kan alleen maar hopen dat het zich ten goede keert. Scherp te blijven en misschien zelfs een beetje nieuwsgierig te zijn.

Knijpend en knedend zoek ik een portret dat me iets laat zien wat me interesseert. Als ik op een dood punt uitkom moet ik een nieuwe weg zien op te komen. Hier kneep ik de was zo hard dat het tussen mijn vingers uit kwam puilen. Het wat saaie hoofd transformeerde naar een prins, prins Carnaval. Prins in een wereld waar het niet uitmaakt wie of wat je bent.