Dit beeld maken was zwaar, het lukte me niet om dat wat ik zag in het beeld naar buiten te halen. Maar gaf ik het op, dan kwam een nieuwe betekenis binnen het beeld zich presenteren alsof het wilde zeggen dat ik niet moest wanhopen. Zo gaat het ook met de vrouwen in mijn leven…Wellicht was het daarom een voor mij noodzakelijk proces toen ik een serie vrouwenportretten wilde maken.
Diverse mensen zijn van mening dat een portret van een vrouw altijd alleen maar lief wordt. Hier is veel voor te zeggen, zeker als je de geschiedenis van de beeldhouwkunst bekijkt. Daarom voor mij juist een reden om dat radicaal te ontkennen en de vrouw open te benaderen. En zien dat achter het gevoel van falen een nieuwe betekenis schuilt.